Wieś Uście Gorlickie

Uście Gorlickie (do 1949 Uście Ruskie, rus. Устя Руське, wcześniej Uście Wołoskie) – wieś w Polsce położona w dolinie rzeki Ropy, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Uście Gorlickie. Wieś jest siedzibą gminy Uście Gorlickie oraz sołectwa Uście Gorlickie.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Integralne części miejscowości: Kijów, Kowalów, Oderne, Terpentyny.

Uście zostało założone przez polskich rycerzy Gładyszów na początku XV wieku. Właścicielem tej miejscowości był m.in. Stanisław Gładysz z Kowalowa h. Gryf – tenut Szymbarku, dziedzic Kowalowej, Gilowej (od 1477), komornik ziemski biecki 1486, sędzia grodzki biecki, mąż Katarzyny Barczkowskiej (córki Jakuba Barczkowskiego). Uście Gorlickie było jedną z pierwszych wsi łemkowskich. W okresie międzywojennym stacjonował w miejscowości komisariat Straży Granicznej.

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

• cerkiew św. Paraskewy,
  • cmentarz przykościelny,
  • ogrodzenie z bramkami,
• kaplica cmentarna, drewniana,
• cmentarz wojenny nr 57,
• karczma łemkowska, drewniana, początek XX wieku.
• Uście Gorlickie znajduje się na szlaku architektury drewnianej z zabytkową, greckokatolicką cerkwią św. Paraskewy z 1786 roku,
• cmentarz żołnierzy I wojny światowej nr 57. Znajdują się na nim 2 mogiły zbiorowe i 45 pojedynczych, w których pochowanych jest 46 żołnierzy armii austro-węgierskiej i 13 rosyjskiej. Cmentarz zaprojektował Dušan Jurkovič,
• w centrum wsi stoi pomnik poświęcony poległym Łemkom w czasie okupacji hitlerowskiej,
• przy cmentarzu stoi drewniana kapliczka z 1876 roku.